توقف پارکینسون در موش‌ها با هورمون ورزش
تاریخ انتشار: ۲۳ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۱۵۲۰۴
دانشمندان می‌گویند هورمونی که هنگام ورزش در بدن ترشح می‌شود، پارکینسون را در موش‌ها متوقف کرده است.
به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از نیو اطلس، یک مطالعه بر روی حیوانات نشان داد که هورمونی به نام آیریسین(irisin) که هورمونی است که در طول ورزش کردن توسط عضلات ترشح می‌شود، علائم عصبی بیماری پارکینسون را بهبود می‌بخشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این هورمون که در طول ورزش توسط عضلات ترشح می‌شود، سطح پروتئین سمی مرتبط با بیماری پارکینسون را کاهش می‌دهد. مطالعات امیدوارکننده حیوانی نشان می‌دهد که می‌توان درمان‌های آینده را بر اساس روشی که این هورمون سلامت مغز را بهبود می‌بخشد، توسعه داد.
در سال ۲۰۱۲، تیمی از محققان دانشکده پزشکی هاروارد یک مطالعه مهم را منتشر کردند که در آن گزارشی از کشف یک هورمون جدید که توسط عضلات در حین ورزش ترشح می‌شود، منتشر شد. محققان نام این هورمون را آیریسین گذاشتند.
برای چندین سال جامعه علمی بحث می‌کرد که آیا آیریسین که در ابتدا در موش‌ها شناسایی شد، واقعاً در انسان وجود دارد یا خیر. در سال ۲۰۱۵ این بحث در نهایت به نتیجه رسید و با تحقیقات جدید مشخص و تایید شد که آیریسین در انسان نیز وجود دارد و توسط عضلات اسکلتی در انسان در حین ورزش ترشح می‌شود. البته، این منجر به بحث جدیدی در مورد تأثیرات این هورمون بر سلامت انسان شد.
خیلی زود، سرنخ‌های جالبی در مورد اثرات آیریسین بر مغز به دست آمد، زیرا مطالعات نشان داد این هورمون می‌تواند از سد خونی مغزی عبور کند و به طور بالقوه فعالیت مفیدی را در هیپوکامپ ایجاد کند. یک مطالعه روی موش‌ها در سال ۲۰۱۹ نیز نشان داد که افزایش سطح آیریسین در مدل‌های حیوانی مبتلا به آلزایمر موجب بهبود انعطاف و شکل‌پذیری مغز و حافظه می‌شود.
اکنون این مطالعه جدید زمانی شکل گرفت که "بروس اشپیگلمن" یکی از نویسندگان مطالعه اولیه کشف آیریسین در سال ۲۰۱۲ با "تد داوسون" محقق بیماری‌های عصبی برای بررسی اثرات آیریسین بر بیماری پارکینسون همکاری کرد.
مدت‌هاست که مشخص شده ورزش برای بیماران پارکینسون فوق‌العاده مفید است و اغلب، پیشرفت بیماری را کند می‌کند. بنابراین "داوسون" و "اشپیگلمن" به این فکر کردند که آیا آیریسین می‌تواند نقش خاصی در بهبود علائم پارکینسون داشته باشد یا نه.
تحقیقات جدید در چندین آزمایش روی موش‌ها نشان داد که آیریسین می‌تواند از تخریب نورون‌های دوپامین مرتبط با بیماری پارکینسون جلوگیری کند. این مطالعه همچنین نشان داد که آیریسین، تجمع آلفا سینوکلئین را که پروتئین‌هایی هستند که در کنار هم قرار می‌گیرند و منجر به تخریب عصبی پارکینسون می‌شوند، کاهش می‌دهد.
یکی از یافته‌های جالب در این مطالعه این است که درمان با آیریسین می‌تواند اثرات پارکینسون را معکوس کند. یک آزمایش حیوانی خاص نشانه‌های امیدوارکننده‌ای را ارائه داد که نشان می‌دهد آیریسین می‌تواند برخی از جنبه‌های بیماری را معکوس کند، اما محققان می‌گویند مطالعات بیشتری برای درک این مکانیسم نیاز است.
محققان در این مطالعه آورده‌اند: برای هر درمان انسانی در آینده تعیین اینکه آیا آیریسین می‌تواند پیشرفت پارکینسون را پس از شروع علائم عصبی متوقف کند یا خیر و تعیین اثرات آیریسین در سایر مدل‌های مبتلا به پارکینسون مهم خواهد بود. با این وجود، نوید قابل توجهی وجود دارد که ممکن است آیریسین به عنوان یک درمان برای این بیماری توسعه یابد.
اینکه چگونه این روش به یک درمان انسانی منجر می‌شود، هنوز مشخص نیست. درک بهتر اینکه چگونه آیریسین می‌تواند آبشار رویدادهای تخریب عصبی که منجر به پارکینسون می‌شوند را مختل کند، ممکن است به محققان در توسعه پروتئین یا یک ژن‌درمانی خاص کمک کند. با این حال این یافته‌ها در کوتاه‌مدت، سرنخ‌هایی قوی درباره اینکه چگونه ورزش می‌تواند به ویژه در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون مفید باشد، ارائه می‌دهد.
این مطالعه جدید در مجله PNAS منتشر شده است.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: پارکینسون ، آیریسین ، هورمون ورزش
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: پارکینسون آیریسین هورمون ورزش بیماری پارکینسون ترشح می شود توسط عضلات موش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۱۵۲۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا ۲ ماموریت رصد زمین را پس از ۱۸ سال متوقف کرد
ماموریت پیشگامانه آب و هوای کلاودست(CloudSat) ناسا پس از نزدیک به ۱۸ سال فعالیت پربار در مدار زمین به پایان رسیده است.
به گزارش ایسنا، این ماهواره که در ماه آوریل ۲۰۰۶ پرتاب شد، اولین کاوش جهانی از ویژگی‌های ابرها را انجام داد.
به نقل از اسپیس، آژانس فضایی ناسا به تازگی این ماهواره را که در ماه آوریل سال ۲۰۰۶ در یک مأموریت برنامه‌ریزی شده ۲۲ ماهه برای مطالعه ساختار و ترکیب ابرها به فضا پرتاب شده بود، از کار انداخت.
مقامات ناسا نوشتند: همانطور که برنامه‌ریزی شده بود، فضاپیمای ما که به پایان عمر خود رسیده بود و دیگر قادر به انجام مشاهدات منظم نبود، ماه گذشته در مداری قرار گرفت که به متلاشی شدن نهایی آن در جو منجر می‌شود.
به گفته ناسا، کلاودست(CloudSat) ابزار قدرتمندی به نام رادار پروفایل ابری را حمل می‌کرد که اولین رادار با طول موج ۹۴ گیگاهرتز بود که تا به حال در فضا پرواز کرده است.
مقامات ناسا در مورد این ابزار نوشتند: رادار هزار برابر حساس‌تر از رادارهای هواشناسی معمولی زمینی بود و دید جدیدی از ابرها فراهم کرد که نه به عنوان تصاویر صاف روی صفحه، بلکه به صورت تکه‌های سه بعدی از جو که با یخ و باران پر شده است، بودند.
مشاهدات کلاودست به دانشمندان کمک کرد تا درک بهتری از ابرها در مقیاس جهانی داشته باشند و همچنین در مورد اینکه آنها چگونه به گرم و خنک شدن جو و سطح زمین کمک می‌کنند، بیشتر بیاموزند.
به گفته مقامات ناسا، این ماهواره همچنین بر فراز طوفان‌هایی مانند ماریا، هاروی و سندی پرواز کرد و داده‌هایی را جمع‌آوری کرد که درکی را در مورد چگونگی رشد و تشدید چنین طوفان‌های قدرتمندی ایجاد کرد. ابزار رادار پروفایل ابری در دسامبر ۲۰۲۳ خاموش شد و زمینه را برای از کار انداختن ماهواره در ماه گذشته و مانور کاهش مدار آن فراهم کرد.
کلاودست با ماهواره خواهر خود، به نام کالیپسو(CALIPSO) که نزدیک به ۱۸ سال پیش به مدار مشابه برادرش پرتاب شد، به طور هماهنگ کار کرد.
کالیپسو از لیدار برای مطالعه جو زمین، پرتاب لیزر از ابرها و ذرات موجود در هوا برای استنباط اطلاعات در مورد پوسته مه آلود سیاره ما استفاده کرد. ردپای همپوشانی رادار-لیدار این دو ماهواره، ساختار عمودی جو را برای مطالعه ابرهای نازک و ضخیم، و همچنین لایه‌های ذرات معلق در هوا مانند گرد و غبار، نمک دریا، خاکستر و دوده که می‌توانند بر تشکیل ابرها تأثیر بگذارند، آشکار کرد.
کالیپسو، تلاش مشترک ناسا و آژانس فضایی فرانسه، به طور باورنکردنی عمر طولانی داشت. در ماه اوت سال گذشته این ماهواره نیز از رده خارج شد. اما خروج کلاودست و کالیپسو از صحنه به این معنی نیست که ناسا عرصه رصد زمین را خالی کرده است. انواع ماهواره‌های این آژانس در حال مطالعه سیاره مادری ما هستند و ماهواره قدرتمند جدیدی نیز به تازگی در ماه فوریه پرتاب شده است.
به گفته اعضای تیم ماموریت، این ماهواره جدید که پیس(PACE) نام دارد، به مطالعه زیست‌شناسی اقیانوس‌های زمین با جزئیات بی‌سابقه کمک خواهد کرد.
انتهای پیام
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد